Tuesday, February 19, 2013

KANDILA O LAMPARA 7th



PAGPAPATULOY… (Ang Pag-ukit ng Nilalaman) 7th




Masasarap na laman-dagat ang nakahain gaya ng inaasahan ko. “Parang gagaling ako kagad nito”, sambit ko sa sarili dahil sa may alam ako sa pagluluto. Masayang kumakain ang bawat isa sa resort at halatang may ngiti ngunit galit sa bawat isa dahil sa sarap ng pagkain.




Matapos ang lunch-buffet, nagpasya kami ni Lance na pumunta sa harap ng dalampasigan upang magpahinga. “Ang lawak ng dagat noh” unang sambit ni Lance. “Mas malawak kung pipikit ka lang”, sagot ko sa kanya. “Huh, pipikit pa ba ako eh ang saya ng nakikita ko, sa lawak nitong dagat parang ang lapit lang ng dulo pero malayo talaga, muling salita nya. “Oo ganoon nga, akala mo dyan lang at tanaw ng mga mata natin pero pag andun ka na doon mo lang masasabi na malayo na pala” muling pagpapalawak ko ng kaisipan. 


“Silver, ganon ba tayo?”, mahinang tanong nya ngunit nadinig ko. “Hindi siguro, para kang itong puno ng buko naghihintay at malayo sa mismong tubig-dagat pero pagtaas ng tubig at alon nadarama mo sya”, sagot ko kay Lance. “Edi ganon nga, walang malinaw o kumpirmasyon”, muling tugon nya. “Ang importante pinagkakatiwalaan kita sa lahat Lance”, seryosong tono ko habang nakatingin sa kanya. “Pinagkakatiwalaan?, Eh diba gusto ko nga pagmamahal mo”, pangiting tugon nya pero ramdam ko na parang dismayado ito. “Lance makinig kang mabuti, nagtitiwala ako sayo.. yun anag mas matimbang.. dahil pwede kong mahalin ang taong pinagkakatiwalaan ko kaysa sa mahal ko pero di ko makuhang magtiwala..”, paliwanag ko sa kanya. Tumayao si Lance upang magyayang bumalik sa kwarto.


“Di ko alam ang sasabihin, masaya ako at nakakapag-usap tayo ng ganito Silver”, sabay hawak sa balikat ko at sabay naglakad patungong kwarto.

Pagdating ng kwarto, “Lance, may ibibigay ako sayo para sa pre-birthday gift”, sabi ko kay Lance. “Ano yun?”, parang batang napaka-excited. “Kunin mo sa ilalim ng unan mo”, pag-uutos ko. “Ano ba ito?, parang ang lapad naman?” tanong ni Lance. “Wow portrait natin?”, tuwang-tuwa pagkakita ni Lance ng painting. “Oo, muntik mo na nga ako mahuli nung pumunta ka sa bahay at pinipinta ko yan.. noon nung pinagswimming kita at naglunch sa bahay, naalala mo ba?”, paliwanag ko sa kanya.





Masaya ang sumunod na mga oras, nakasumbrero si yaya Mareng at nag-yaya upang magswimming. “Hoy, lalanggamin kayo dyan, at kailangan nyo ng konting alat sa katawan hahahahaha” panunukso ni yaya Mareng. “Lance, sasamahan ko lang si yaya Mareng para magswimming”, paalam ko kay Lance upang samahan si yaya Mareng sa nakakatawang outfit nito. “Ok, thank you ulit Silver. Puntahan ko lang sina Mama”, sagot nya sa akin. Bago pa man makalayo, “Ingat kayo ha?, please”, huling paalala nya. “Hay naku Sir, wag ka mag-alala dati akong sirena at marunong akong lumangoy”, pagbibiro ni yaya Mareng. “Yaya, may kulang.. Sirena na isinumpa at iniluha ng dagat hahahaha”, dagdag na pambibiro ko.
Maghapon kaming nagswimming ni yaya Mareng hanggang mamula na ang balat namin pati mga mata. Parang wala ng bukas. Sa pagod ay nagpahinga kami sa silong at tinanong ko si yaya Mareng, “Yaya Mareng, naguguluhan ako”, bulalas ko sa kanya habang tinatabunan ko ng buhangin ang mga paa ko. “Naguguluhan?, hayaan mo lang maramdaman ito kung ano nararamdaman mo yun lang yun. “Tignan mo si Lance at mga magulang nya, naging pamilya sila dahil sa nararamdaman nya sayo, di naman ganyan yan dati”, “Kung tatanungin mo ako, nakikita ko na masaya kayo pareho yun nga lang di sya babae”, paliwanag nya. “Yun nga eh”, muling dagdag ko. “Pero Sir Silver, tignan mo, hindi dahil alaga ko si Lance eh ipagtutulakan ko kayo dahil boto ako sayo lalo na mga magulang nya. Ang sa akin lang eh ang babae ay para sa lalake lamang ngunit at malaking pero’t datpuwat, kung pag-iibigan ng dalawang lalake ay gaya ng dagat na ito sino makakapagsabing mali ang puso ninyo? Pagmamahalan na walang sinusukat at tinitimbang.. maiintindihan ng panginoon yun”, huling salita ni yaya mareng bago ko sya yayain bumalik sa pagsiswimming. “Yaya Mareng may tama ka!!!!”, tara na sa tubig baka mawala ang sumpa hahahaha”, pag-aanyaya ko sa kanya.





 

No comments:

Post a Comment